Gülüm

SENİ SEVİYORUM

Sen benim askim oldugum günden beri Ben hayatimi sana endekslemisim Sen vazgeçilmez tutkum oldugun günden beri Yasam gayesini sana baglamisim Kaptirdim kendimi fena bir sekilde Içimdeki coskularin, duygularin esiri olmusumSeni düsünmek mi diyorsun?Güldürme!..Acaba aklimdan çikariyor muyum? Daliyorum öyle derinlere Saskinlik denilen kelimeyle arkadas olmusum Sükûnet, yaa iste o sükûnet,Varliginla erisebilecegim bir hal olsa gerek...Kalbe önlenemez çarpinti veren, hasret ve özlemBir de yüzümde ki aci tebessüm Mirildaniyorum sessizce Iki dudagimdan dökülen iki kelimeSeni seviyorum...Çogu zaman haykirmak istiyorum bunuLakin olmuyor...Duyuramiyorum kimselere Gülüm, nâzenin yarim...Çün ki sen yoksun yanimdaAma olsunEn azindan içimde kopan firtinalara Fâsila bulmayan siddetli kasigalara Kucak açip, yüklenen kâgidim var önümdeBir de sirdasim, özümün tercümani kalemim Âh bir bilsen;Sensiz geçen dakikalarda, saatlerde, günlerdeNeler yaziyoruz kalemimle...Ne hayaller kuruyoruz kavusmak ugrunaTabi sen bunlarin hepsinden habersizsinYalniz su var ki;Bence kalemimi dahi kiskanir dereceye getiriyor bu duygu yükü Bazen de üzüyor kanaatimce Ve her seye ragmen, o sasmaz gerçek çikiyor ortaya gönlümün sultani, biliyor musun?Ben var ya ben,Seni çok seviyorum be gülüm